Dex so love

Dex so love

.

.

ความรัก มันเกิดได้ทุกที่ว่าไหม แต่ผมดันไปหลงรักกับสัตว์ชั้นต่ำในมือผมนี้สิ ทั้งที่ผมเป็นฆ่าตกร ฆ่าคนมาเยอะ แค่เด็กอายุ13ปี ผมกลับฆ่าเธอไม่ลง เเล้วเลี้ยงเธอให้อยู่ในห้องสี่เหลี่ยมมาตลอด7ปี ปลูกฝังให้เธอลืมพ่อเเม่คนเก่า ต่อไปนี้ คนที่เป็นทั้งพ่อ แม่ พี่ชาย แล้วผัวของเธอจะมีเเค่ผมเท่านั้น!!

.

.

"พี่เด็คซ์ ปล่อยพิมไปหาพ่อเเม่เถอะนะค่ะ พิมสัญญาจะไม่บอกเรื่องนี้กับป๊าม๊า"

"พูดใหม่สิ ใครเป็นป๊ากับม๊าของเธอ"

ผมมองเธอด้วยหางตา ทั้งที่กำลังอ่านหนังสืออยู่ แล้วกดเสียงให้ต่ำที่สุดเท่าที่จะทำได้

"ฉันเป็นคนเลี้ยงเธอมา อย่าสะเออะเรียกสัตว์พวกนั้นว่าพ่อเเม่อีก เข้าใจไหม!!"

.

.

เด็คซ์

"เลวขนาดไหน ฉันก็ไม่ผิด เข้าใจไหมพิม"

.

.

พิม

"พิมอยากออกไปข้างนอกบ้างอะคะ พี่เด็คซ์"

"พี่จะให้เธอกลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิม แต่..."

เขาหยุดนิ่งไปก่อนจะใช้ตาเฉี่ยวคมเเสนอันตรายมองมาที่ฉัน

"เมื่อไรที่เธอรื้อฟื้นครอบครัว หรือคิดหนีพี่ไป คนที่เธอรักที่สุดจะหายไปทีละคน"

ฉันถึงกลับกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเขาพูดคำนั้นออกมา

"ถ้าคิดจะหนี ก็ลองดูสิ ฉันก็ไม่รู้ว่าพ่อเธอจะตายตามเวลา หรือถูกฉันฆ่ากันเเน่"

.

.

.

ใครอยากอ่านคอมเม้นรอเลยจร้าา^^

เรื่องนี้ดราม่าน้อย แต่งสดด้วย 

รับลองว่าความหึง ความหวงมาเต็มพิกัด

ก็พี่เด็คซ์เลี้ยงมากับมือจะให้หมาคาบไปแดกได้ไงจริงไหม